سنگ چینی

سنگ چینی همان سنگ آهکی دگرگون یا مرمریت می‌باشد که دانه‌ها یا بلورهای تشکیل دهنده آن قابل رویت با چشم می‌باشد و به عبارت دیگر سنگ چینی به انواع مرمریت‌ها دانه ریزی اطلاق می‌شود که بافتی تمام بلور داشته و عمدتاً از کلسیت و به مقدار کمی ولاستونیت  (بعنوان کانی‌های اصلی) تشکیل شده است. این نام در دو دهه اخیر در ایران مصطلح شده و ظاهراً به آن جهت چینی گفته اند که در ضخامت‌های کم (حدود دو سانتیمتر) در مقابل ضربه صدای چینی می‌دهد. 

روش استخراج آنها از معدن به صورت سیم برش و اکثراً نرم بر و بعضاً نیز سخت بر می‌باشند. سنگ‌های چینی دارای تنوع رنگ پایینی می‌باشند و معمولاً به رنگ سفید و یا به رنگ سفید یا هاله یا رگه‌های زرد می‌باشد. سنگ‌های چینی سنگ‌های محکم و بهداشتی بوده و تقریباً در همه مکان‌های یک ساختمان حتی جاهایی که آبریزش زیاد دارند و مخصوصاً مراکز بهداشتی درمانی قابل استفاده می‌باشند و به صورت تیشه ای آن نیز یافت می‌شود. کلمه کریستال بعد از کلمه چینی در بین عامه مردم مصطلح شده و به سنگ آهکی دگرگون (مرمریت و چینی) که بلورهای تشکیل دهنده اش درشت باشد اطلاق می‌شود رنگ سنگ‌های کریستال عمدتا خاکستری تیره تا روشن می‌باشد.